شیرینم، دوباره با تو

کوچولوی من ، سخت ترین چیز دوران بارداریم ، امپول های هپارین بود که روزی دوتا میزدم. دیگه قبل از عید نوروز هر دوتا بازو هام کبود و سفت بود و جایی برا زدن آمپول ها نمونده بود . ولی در عین سختی چون میدونستم سلامتی تو به اون ها بسته است ، تحملش برام آسون میشد.   اولین حرکاتت رو اواخر هفته 17 احساس کردم ، بعد از اون این حرکات جزیی از زندگیم شد و ضربان قلب مامان به اونا وابسته شد . شیطون حرکاتت تا آخر هم ضربه های کوچولو بود .هروقت بابایی میخواست تماشا کنه دیگه تکون نمیخوردی !!!! بعد بابایی یه کوچولو ول مامان رو فشار میداد و تو یه تکون کوچولو میخوردی عزیزم و بابا ذوق میکرد.   نازنینم ، روز 13 نوروز شیکم مامان خورد به میز ناه...

عزیزم اوایل اردیبهشت وقتی رفتم دکتر برا کنترل ، یه دفعه دکتر مامان گفت که برا زایمان در تاریخ مشخص شده نیست و نمیتونه عمل سزارین رو انجام بده  عزیزم دنیا روی سرم خراب شد و اشک ریزون اومدم خونه بعد از دلداری های دیگران جستجو های اینترنتی ام برا پیدا کردن یه دکتر دیگه شروع شد  بالاخره خانوم دکتر کاظمی دو پیدا کردم و بعد فهمیدم که نینی عمه رو هم اون به دنیا آوارده و کارش خیلی خوبه  خلاصه یه کم خیالم راحت شد   روز های آخر هلاوه بر شور و شوقی که داشت ولی به کندی میگذشت  بابایی هفته ای یک یا دوبار منو میبرد دکتر برا کنترل  و یا میرفتیم برا تکمیل آخرین خرید ها    بی صبرانه منتظر اومدنت بود...

عزیز دلم ،‌ میخوام برات از یه کوچولو تغییر خواهری ات بگم . تازگی ها هروقت من حالم خوب نباشه ،‌یا مثلا یه کمی حرص و جوش کارهاش رو با هم داشته باشیم ،‌ فوری بعدش ناراحت میشه طفلی ... هی میگه مامان حالت خوبه ؟‌مامان ناراحت نباش !! فکر کنم یه حس قشنگ و یه ارتباطی داره با تو حس میکنه . البته هنوز زیاد در این مورد صحبت نمیکنه ، ولی فکر کنم یه چیزی تو دلش تکون خورده . من عاشق دو تایی  تون هستم . امیدورام به زودی سه تای باهم سرگرم باشیم ،،،‌نه نه نه چهارتایی !!! بابایی رو یادم رفت !!!!! ...

عزیزم ، این مطلبی که امروز برات میذارم در واقع مربوطه به دو هفته پیش همین موقع میشه . روزی که برای اولین سونو قلب رفتم 7 هفته و 1 روز سن بارداری ام بود، یه حسی تو دلم میگفت هستی و زندگی داری ، یه سوزن کوچولو هم به قلبم میخورد که نکنه مثل قبلی ها قلبی نباشه ؟؟؟ بعد از انتظار رفتم داخل و دکتر سونو گرافی رو انجام داد ، چه انتظار سختی بود دکتر هی اهرم سونوگرافی رو جا به جا میکرد و بررسی میکرد و هیچی نمیگفت، مانیتورش هم طرف من نبود که چیزی ببینم بالاخره ... برای ثبت گفت یه جنین زنده با قلب میبینم که سنش هم به هفت هفته میخوره .... همونجا اشک هام جاری شد چقدر قشنگ بود ،، چقدر شیرین بود تمام راه رو تا خونه از خدای بزرگ تشکر میکرد...

عزیز دلم امروز که این وبلاگ رو ساختم ، اولین روز هفته دهم رو با هم آغاز کردیم . برای من معنی عشقی با یه تعبیر جدید خیلی دوستت دارم و شاید واقعا هیچ زمانی از بیداری ام نیست که به تو فکر نکنم یک آرزویی ، یک عشقی هستی که به وصال رسیده همیشه با من باش