شیرینم، دوباره با تو

عزیز قشنگم این هفته یه کوچولو هفته سختی بود اول که مجبور شدم برا کارای پاسپورتت دو روز ببرمت بیرون ، تو این هوای وحشتناک گرم خیلی خیلی حس بدی داشتم و نگران بودم نکنه گرمازده بشی . اما تو مثل همیشه صبور و مقاوم شرایط رو تحمل کردی  بعدشم یه روز برا کارایی که اضطراری پیش اومده بود مجبور شدم برم شرکت و تو رو با بابایی و نگین جون تنها بذارم وای که چقد سخت بود ، موقع برگشتن دیگه تجمل نداشتم و دلم برات پر میکشید.   عزیزم این روزا هوشیار تر شدی و وقتی باهات بازی میکنیم خنده های خوشگلی بهمون میکنی ، شعر خوندن رو هم خیلی دوست داری و کامل توجه میکنی  یه کار جدیدم کردی ، با خانومی که اومده بود خونمون کمک مامان غریبی کردی !!!...

دختر ناز مامان ، روشای قشنگم  امروز یعنی سه شنبه 18 تیر تو دو ماهه شدی ، دو ماهی که هر روزش به لطف وجود نازنین تو از روز قبلش قشنگ تر گذشت . امروز به مرکز بهداشت رفتیم و تو گل قشنگم اولین واکسن رو با حضور مامان زدی ، چند تا جیغ زدی و یه کم گریه کردی که دلم برات پاره پاره شد. ولی بعدش آروم بودی و خدا رو شکر اذیت نشدی. بعدش رفتیم پیش دکتر خودت و گفت سالم و خوبی و وزنت هم 5200 گرم شده. این روزها لبخند قشنگ تو بیشتر نشون مامان و بابا میدی ، لبخند قشنگی که نمیدونم چجوری توصیفش کنم . عزیزم یه دنیا عاشقتم .

روشای نازم ، خوشگل دوست داشتنی من ، نفسم    امروز برای اولین بار سه تایی رفتیم پارک . کار خاصی نکردیم !! ولی خیلی بهمون خوش گذشت. نازنازی چون هنوز کالسکه نداری و تو بغل مامان بودی نتونستیم زیاد بگردیم و رو یه نیمکت نشستیم.   تو خیلی خوشت اومده بود و با چشمای گرد و خوشگلت همه حا رو تماشا میکردی.   اینم مدرکش !!! : ...

عزیزترینم ، غنچه گل من  میخوام برات از اولین روز ها بگم . روزهایی که عشقی جدید و متفاوت با قبل تو قلبم آغاز شد.   اولین شب  در بیمارستان من و تو بودیم و خاله پانی . تقریبا ساعتی یه بار بیدار میشدی و یا تعویض میخواستی و یا شیر که خاله مهربونت بهت میرسید . صبح دوباره مامان جون اومد پیشمون و بابایی سرگرم کارهای ترخیص شد که خبر نگران کننده ای بهمون دادن  گفتن که تو زردی داری و باید دوباره آزمایش بشی ، با دلشوره دعا هامو برات شروع کردم . اصلا دلم نمیخواست تورو تو بیمارستان بذاریم . میخواستم با تو به خونه برگردیم که خدا رو شکر نتیجه این شد که عدد زردی ات نیاز به ستری نداره فعلا . و ما به خونه رفتیم . بابایی برات ترت...

گل قشنگم ، بالاخره روز پایان انتظار ها رسید و تاریخ 18 اردیبهشت برای به دنیا اومدن تو مشخص شد. شب قبلش یک شب بی پایان بو با بابایی و البته تو که توی دلم بودی عکس انداختیم ، وسایل رو آماده کردیم و با مامان جون و مادر جون قرار فردا رو گذاشتیم. ساعت 6:15 صبح دم بیمارستان آتیه بودیم و مامان جون هم اونجا منتظرمون بود  اولین خاطره قشنگم از تو تو اتاق ریکاوری بود ، همینکه هوش اومدم و تنفسم منظم شد تو دختتر شیرین و نازم رو آواردن و تو بغلم گذاشتن ، وای که چه لحظاتی بود . اینم اولین عکس ات که بابایی گرفته: ...

نازنینم این یه شروع جدید توی نوشته های من برای توست    نمیدونم چرا این همه وقفه افتاد تو ثبت حرف هایی که توی دلم و قلبم میگذشت شاید علتش بارداری خیلی سسختی بود که گذروندم باید مامان رو ببخشی گل قشنگم   ولی دوباره شروع میکنم و از هرچیزی که یادم بیاد برات مینویسم  و سعی میکنم نوشنه هام برات بروز باقی بمونه عزیزترینم

روزهایی که تو دلم بودی تک تک شون خاطره هستن عزیزم راستش افسوس میخورم که وبلاگت رو به روز آپدیت نکردم ولی .....   عزیزم تو هفته 9 مامان لک دید ، دنیا برام تیره و تار شد ، تا شب که بابایی اومد نفهمیدم چجوری گذشت بابایی اومد و با هم رفتیم بیمارستان لاله و تو اورژانس سونو کردن و فهمیدیم که تو سالمی و قلب کوچولوت تاپ تاپ میکنه نمیدونی انگار دنیا رو دوباره بهم دادن    تو هفته 13 با بابایی رفتیم مرکز نسل امید برای سونوی ان تی و خدا رو شکر گفتن که تو کوچولوی ما کاملا سالمی و احتمالا دختری !!! بعدا تو هفته 19 رفتم یه سونو دیگه و دختر بودن تو ، فرشته کوچولوی ما قطعی شد.   خوشگلم ، تو کوچولوی شیطون بلایی بودی و ح...

کوچولوی من ، سخت ترین چیز دوران بارداریم ، امپول های هپارین بود که روزی دوتا میزدم. دیگه قبل از عید نوروز هر دوتا بازو هام کبود و سفت بود و جایی برا زدن آمپول ها نمونده بود . ولی در عین سختی چون میدونستم سلامتی تو به اون ها بسته است ، تحملش برام آسون میشد.   اولین حرکاتت رو اواخر هفته 17 احساس کردم ، بعد از اون این حرکات جزیی از زندگیم شد و ضربان قلب مامان به اونا وابسته شد . شیطون حرکاتت تا آخر هم ضربه های کوچولو بود .هروقت بابایی میخواست تماشا کنه دیگه تکون نمیخوردی !!!! بعد بابایی یه کوچولو ول مامان رو فشار میداد و تو یه تکون کوچولو میخوردی عزیزم و بابا ذوق میکرد.   نازنینم ، روز 13 نوروز شیکم مامان خورد به میز ناه...

عزیزم اوایل اردیبهشت وقتی رفتم دکتر برا کنترل ، یه دفعه دکتر مامان گفت که برا زایمان در تاریخ مشخص شده نیست و نمیتونه عمل سزارین رو انجام بده  عزیزم دنیا روی سرم خراب شد و اشک ریزون اومدم خونه بعد از دلداری های دیگران جستجو های اینترنتی ام برا پیدا کردن یه دکتر دیگه شروع شد  بالاخره خانوم دکتر کاظمی دو پیدا کردم و بعد فهمیدم که نینی عمه رو هم اون به دنیا آوارده و کارش خیلی خوبه  خلاصه یه کم خیالم راحت شد   روز های آخر هلاوه بر شور و شوقی که داشت ولی به کندی میگذشت  بابایی هفته ای یک یا دوبار منو میبرد دکتر برا کنترل  و یا میرفتیم برا تکمیل آخرین خرید ها    بی صبرانه منتظر اومدنت بود...