آغاز عشق ، از نوعی دیگر

عزیزترینم ، غنچه گل من 

میخوام برات از اولین روز ها بگم . روزهایی که عشقی جدید و متفاوت با قبل تو قلبم آغاز شد.

اولین شب  در بیمارستان من و تو بودیم و خاله پانی . تقریبا ساعتی یه بار بیدار میشدی و یا تعویض میخواستی و یا شیر که خاله مهربونت بهت میرسید . صبح دوباره مامان جون اومد پیشمون و بابایی سرگرم کارهای ترخیص شد که خبر نگران کننده ای بهمون دادن 

گفتن که تو زردی داری و باید دوباره آزمایش بشی ، با دلشوره دعا هامو برات شروع کردم . اصلا دلم نمیخواست تورو تو بیمارستان بذاریم .

میخواستم با تو به خونه برگردیم که خدا رو شکر نتیجه این شد که عدد زردی ات نیاز به ستری نداره فعلا .

و ما به خونه رفتیم . بابایی برات ترتیب قربونی رو داده بود که انجام شد و تو قدم به خونمون گذاشتی .

روزهای بعد سخت ولی شیرین گذشت  . زردی ات بالاتر رفت و مرتب درگیر ازمایش زردی بودیم . هر بار که از تو خون می گرفتن قلبم از گریه هات به درد می اومد ولی بالاخره به لطف خدا بدون بستری خوب شدی.

تو این روز ها مامان جون خونه ما بود و همه کارای تو رو انجام میداد تا زمانی که مامان خوب شد 

وای که چه شب ها و روز هایی بود 

بینهایت دوستت دارم روشای قشنگم